อลิงค์, อลึงค์ หมายถึง (ไว) น. เพศของคําที่ไม่ปรากฏชัดลงไปว่าเป็นเพศชายหรือเพศหญิงเช่น คน ครู นักเรียน ข้าราชการ สุนัข แมว. (ส. อลิงฺค).
[อะหฺลึ่ง] ว. อาการที่บวมเป่งเห็นได้ชัด เช่น หน้าบวมอลึ่งฉึ่ง;เรียกลักษณะของซากศพที่ขึ้นเต็มที่ว่า ขึ้นอลึ่งฉึ่ง, โดยปริยายเรียกอาการที่คนอ้วนมากนอนหงายหรือนั่งตามสบายว่า นอนอลึ่งฉึ่ง นั่งอลึ่งฉึ่ง.
น. ธาตุซึ่งมีสมบัติไม่เป็นโลหะ เช่น ถ่าน ออกซิเจน กํามะถันฟอสฟอรัส พวกอโลหะเมื่ออยู่ในสภาพไอออนจะเป็นไอออนลบ.
ก. ราก, อาเจียน. ว. เสียงราก, เสียงอาเจียน.
[อะวะกาด] น. บริเวณที่อยู่นอกบรรยากาศของโลก. (ส.).
[อะวะเคฺราะ] น. อุปสรรค, เครื่องกีดขวาง; ความเหนี่ยวรั้ง.(ส. อวคฺรห; ป. อวคฺคห).
[อะวะจอน] น. แดน, บริเวณ, เขต, วิสัย. (ป., ส.).
[อะวะ] น. ความเอาไว้ในเงื้อมมือ, การปราบปราม. (ป., ส.).